top of page

Tworzenie własnego świata w jakiejkolwiek dziedzinie sztuki wymaga odwagi”
~ Georgia Totto O’Keeffe

 

Obchody 75-lecia: czas start!
Wystawa we Włocławku

 

 

14 lutego 2020 roku w Galerii Sztuki Współczesnej przy ul. Miedzianej we Włocławku odbył się wernisaż wystawy: „Pedagodzy i Ambasadorzy Łódzkiego Plastyka”. Na ekspozycji zostały zaprezentowane prace osób, których życie, w mniejszym lub większym stopniu, wiąże się z Zespołem Państwowych Szkół Plastycznych im. T. Makowskiego w Łodzi. Komisarzem wystawy jest
Wiesław Budziejewski.

 

 

 

To pierwsza inicjatywa z cyklu imprez odbywających się pod szyldem 75-lecia Łódzkiego Plastyka. Wystawa stała się doskonałą okazją, by przyjrzeć się dziełom mentorów – ludzi, którzy mają przemożny wpływ na młodzież. Stanowi oficjalną inaugurację obchodów jubileuszu i zapoczątkowuje cykl wydarzeń kulturalnych. Artyści zaprezentowali na niej kilkanaście prac, z których każda przybliży nas do ich wewnętrznego świata.

Wystawa ma charakter interdyscyplinarny. Prace na niej prezentowane odnoszą się do różnych dziedzin sztuki: malarstwa, rysunku, grafiki, rzeźby, fotografii, tkaniny artystycznej, projektowania ubioru, ceramiki i filmu animowanego. Przedstawili je:

PEDAGODZY ŁÓDZKIEGO PLASTYKA

Katarzyna Paliwoda
Paweł Nowakowski
Aleksandra Hetich
Tatiana Kamińska
Joanna Kierzkowska-Kłys
Marzena Mirewicz-Czumaczenko
Grażyna Olczyk
Marlena Szymczyk
Anna Więckowska-Kowalska
Żaneta Widera-Kondraciuk
Izabela Zielińska
Wiesław Budziejewski
Tomasz Ciechanowski
Piotr Izydorczyk

AMBASADORZY ŁÓDZKIEGO PLASTYKA

Józef Panfil
Zbigniew Purczyński
Krzysztof Rynkiewicz
Jerzy Treliński

Ambasadorzy Łódzkiego Plastyka są absolwentami naszej szkoły. To artyści, których droga twórcza przybrała różne oblicza. Odmienne etapy dojrzewania, poszukiwania i kształtowania artystycznej tożsamości uwidaczniają się w ich pracach. To, co jednak łączy te osoby, to szkoła będąca wyzwaniem i początkiem, a także przyczółkiem dalszego rozwoju. Każdy z Ambasadorów szanuje wartości, jakie wyniósł z Łódzkiego Plastyka, a które stały się początkiem kształtowania umiejętności twórczych.

***

Wspaniała aranżacja wystawy wzbudziła zachwyt i pozytywne odczucia przybyłych gości. Powitał ich oficjalnie Piotr Umiński, dyrektor Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku. Na wernisażu pojawili się artyści, pedagodzy i Ambasadorzy Łódzkiego Plastyka, a także wszyscy jego sympatycy, którzy postanowili uczestniczyć w inauguracji obchodów 75-lecia szkoły. Piotr Umiński w swoim przemówieniu odniósł się do znaczenia i celu wystawy. Stwierdził, że ekspozycja akcentuje ciągłość kulturową i pokoleniową – jest łącznikiem między przeszłością i teraźniejszością, między nauczycielami i uczniami.

W czasie wernisażu przemawiała również Katarzyna Paliwoda, dyrektor Zespołu Państwowych Szkół Plastycznych im. T. Makowskiego w Łodzi. Podziękowała za gościnę i za możliwość realizacji tak ważnego przedsięwzięcia. Podkreśliła znaczenie tej wyjątkowej wystawy dla miasta, środowiska lokalnego, jak i dydaktyków oraz uczniów Łódzkiego Plastyka. Przyznała, że wystawa jest symbolicznym spotkaniem ucznia i mistrza (pedagoga), bezcennym spojrzeniem na proces dojrzewania, którego efekty są widoczne w dokonaniach artystycznych w ramach różnych dziedzin sztuki. Ekspozycja stała się wyjątkową okazją zobaczenia prac nauczycieli – artystów plastyków, którzy na co dzień zajmują się edukowaniem młodych pokoleń. Dla uczniów wystawa jest swoistą lekcją – możliwością przyjrzenia się twórczości nauczycieli, ich realnej aktywności na polu sztuki.

***

Dyrekcja szkoły składa serdeczne podziękowania dyrektorowi Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku – Piotrowi Umińskiemu, komisarzowi wystawy – Wiesławowi Budziejewskiemu oraz wszystkim tym, którzy przyczynili się do jej organizacji.

Wernisaż jest ważnym wydarzeniem kulturalnym. Stał się impulsem do dalszego tworzenia. Wystawa wzbogaciła wizerunek szkoły, a uczniów zainspirowała do większej aktywności. Zachęciła do pracy nad sobą, bo tylko wraz z nią może przyjść sukces artystyczny. Jesteśmy z niej dumni. Możliwość obcowania ze sztuką wyzwala energię, która przyczynia się do nieustającego poszukiwania, odkrywania własnych światów i przechodzenia w inny wymiar „czasoprzestrzenny”, którego granice może wyznaczać tylko wyobraźnia.

bottom of page