Wspomnienia.

Od kiedy zobaczyłam obrazy olejne w muzeach i kobietę malującą w plenerze, marzyłam aby stać się artystą. Dostanie się do Liceum Plastycznego było sporym wyzwaniem, ponieważ na jedno miejsce startowało pięciu kandydatów. Przygotowania do zdawania egzaminów rozpoczęłam trzy lata wcześniej, aby znaleźć się w upragnionej szkole. Lata spędzone na kształceniu w plastyku okazały się wspaniałe, ale wymagały wysiłku i zaangażowania z mojej strony. Nauka pod okiem artystów i ich doświadczenie stopniowo mnie uformowały. Z biegiem lat widzę głęboki sens ich działań.

Moje kuzynki uczyły się w liceach, w których były traktowane bezosobowo, u nas kształtowało się indywidualizm człowieka. Stroje, fryzury, makijaże - każdy mógł chodzić, jak chciał, tak też i ja wyrażałam swoja ekspresję w tamtym czasie. Każdy nauczyciel przedmiotów artystycznych wtedy, jak i dziś miał autonomię pracowni, którą prowadził, a uczeń podlegał indywidualnemu rozwojowi pod okiem wykwalifikowanego pedagoga. To jedne z najlepszych moich lat - w tej szkole, potem studia na ASP w Łodzi, również wspaniałe lata po studiach, jako pedagoga łódzkiego plastyka. Uprawianie zawodu, który lubię daje mi spełnienie. Jednak bycie nauczycielem to jednocześnie wielkie wyzwanie, któremu staram się sprostać każdego dnia.

To, że jestem absolwentem szkoły z 75 letnią historią napawa mnie prawdziwą dumą. 75 lat tej szkoły ukształtowało rzeszę uzdolnionych ludzi, wrażliwych na sztukę i życie. Wielu miałam zaszczyt poznać osobiście - to dyrektorzy teatrów, profesorowie uczelni wyższych, nauczyciele, pracownicy galerii sztuki, właściciele firm reklamowych. Pamiętam z lat szkolnych liczne plenery, wycieczki do muzeów, a nawet staże w teatrach, galeriach sztuki, domach kultury, firmach reklamowych. Tylko w tej szkole mogłam to przeżyć.

Teraz z dumą odpowiadam na pytanie o zawód – ARTYSTA.

Magister Sztuki, Artysta Plastyk, Żaneta Widera-Kondraciuk.

Nauczyciel specjalności artystycznej technik graficznych, projektowania multimedialnego i podstaw projektowania.